BEL - CAN 2-0

En hopla,
We zitten in het tornooi!
Deze eerste match was van kapitaal belang, als we die niet wonnen, was het tornooi al bijna voorbij. Onze tegenstander was niet gemakkelijk. Canada staat maar 1 plaatsje onder ons op de wereldranking. Heel goed voorbereid, allemaal met een vurige zin om er kei hard voor te gaan, hebben we deze wedstrijd volledig gedomineerd. We hebben ons spel kunnen spelen en een paar meisjes die eerst wat gestresseerd waren hebben hun vleugels kunnen spreiden. In de eerste helft hebben we al een heel pak kansen, de bal ging er niet in. 0-0 op half-time. We begonnen de tweede helft met de intensie te blijven en blijven gaan, tot ie erin zou gaan. We moesten ons vertrouwen houden en geduld niet verliezen. Want dit kan al snel draaien in een wedstrijd waar je enorm veel kansen hebt, maar de bal er niet in gaat. En dan krijg je door je geduld wat te verliezen soms een domme goal tegen en dat kan slecht draaien. We zijn er ondertussen sterk genoeg voor om dit niet te laten gebeuren. Kalm zijn we ons spel blijven ontwikkelen, we zijn blijven aanvallen en we hebben hen meer en meer onder druk gezet. De scheidsrechters werkten echt niet mee en vergaten al ons werk te belonen met de nodige PC's. Maar hard werken loont altijd. Een kleine 20 min voor tijd opende Anouk de score voor ons met een mooie inschuif met haar backhand naast de keeper. Yes, nu konden we hierop voort. 10 min later krijgen we onze 2e Pc van de match (ja, slechts de 2e, wat al de 6e had kunnen zijn). We deden de fase op Jill, en ja! Die ging er ook knallend in. Heerlijk. Daarna hebben we de wedstrijd rustig uitgespeeld, en de eerste overwinning was binnen. One down!
We hebben 2 gele kaarten gehad (waaronder mezelf, oeps) 2 Keer voor het stoppen van de bal boven de schouder. Een domme fout. Het veld botst enorm hard en in mijn geval dan, ben ik volledig verrast geweest door een bal die boven mijn hoofd opbotste. De reflex om je gezicht te beschermen is dan te snel uitgevoerd en lap ge hebt een gele kaart aan uw been. Mag zeker niet meer gebeuren.
Zo, de eerste is binnen. Bijna meteen na de wedstrijd is het dan al focussen op de volgende. Want die is binnen minder dan 24u op die moment. We hebben dan 1 namiddag om onze lichamen te verzorgen, nieuwe energie op te doen, de vorige wedstrijd te evalueren en de volgende voor te bereiden. Het verzorgen begint aan het veld, waar we de cooling down doen, een kleine stretch doen en 5 à 7min het ijsbad in gaan. Dan naar het hotel, douchen, goed eten, rusten, en weer een bad ingaan. Deze is wat warmer: de jacuzzi. Lekker warm, en afgewisseld met een duik in het frisse zwembad is een perfect koud-warm effect om de bloedsomloop te verhogen en de recuperatie nog beter te maken. Het leven van een topsporter is toch mooi é. Maar wacht, ondertussen bekijken we allemaal onze individuele clips van de wedstrijd. We geven onze evaluatie aan de coach en krijgen feedback. Dan hebben we een debriefing met heel de ploeg, waar de coaches ons aan de hand van videos op vanalles wijzen. En ja, we kunnen nog veel verbeteren. Leuk, kunnen we morgen weer stappen vooruit zetten. Na het eten doen we samen een lange stretching. En dan zit de dag er bijna op. Iedereen kan nu rustig zijn ding gaan doen voor het slapen gaan.
En morgen op het menu, Mexico! Het kleine broertje van dit tornooi, ze zijn de laagst geklassseerden van alle ploegen hier. Maar niet te onderschatten, natuurlijk. Het zou een grote fout zijn om na de opluchting van de overwinning van vandaag, de wedstrijd van morgen licht op te nemen. De focus is hoog, en het vertrouwen is er. Nu is het bedtijd en ga ik even mijn gedachten op wat anders zetten om er morgen weer fris en een volle tank energie tegen aan te gaan!

Doeiii