In the middle of difficulty ...

Zo, even de voorbije dagen samenvatten, het is weer een tijdje geleden sinds ik hier nog schreef.
De eerste wedstrijd tegen Argentinië was goed begonnen met, zoals voorspeld, een sfeer in het stadium die buiten de Belgische normen valt. Heerlijk om daar op het veld te staan voor zo’n wedstrijd. Het heeft me zoveel adrenaline gegeven dat ik er de hele nacht van wakker ben gebleven (en nee, zonder cafeïne-pil deze keer). Dan is de wedstrijd wat minder uitgedraaid, we zijn veel doelpunten tegen beginnen krijgen en dan is het wat minder om aan de verliezers-kant te staan. 6-0 is het geworden. Rampzalig was het niet, we hebben dingen al wat beter gedaan dan tegen Amerika, maar onze hockey hebben we nooit echt gespeeld die dag. Daarbij komt een tegenstander die 2e op de wereldranglijst staat en toch echt sterk uit de hoek komt. Dat maakt dat we een hele wedstrijd onder druk hebben gestaan en ons kapot hebben gelopen achter de feiten aan. Hier komen je zwakke punten als olie boven water drijven. Maar goed, we waren een ervaring rijker, punt aan de lijn en nu vooruit denken.

De dag erop speelden we tegen Chili. Een ploeg die we normaal gezien gemakkelijk moeten verslaan. En toch hebben we die dag een kans laten liggen om te leren en beter te worden. Het werd 3-3. Een wedstrijd die goed begon met een goal voor ons, werd dan toch heel middelmatig en ze kwamen gelijk. Dan hebben we nog 2x gescoord en telkens kwamen ze heel snel terug op de score. Dit zijn fouten die we niet meer mogen maken en als we niet meer halen uit zo’n oefenwedstrijden kan je dat moeilijk evolutie noemen.
Er zijn veel theoriën over evolutie, maar tijdens zo’n voorbereiding komt vooral de factor “ups en downs” naar boven. En nu lijken we vooral in een diepe down te geraken. De vermoeidheid slaat toe, wat normaal is, we zijn hier tenslotte om te trainen en fysisch sterker te worden. De workload ligt relatief hoog, vermengd met de wedstrijden van hoge intensiteit. Dat gaat ervoor zorgen dat een heel paar andere dingen misloopt. Maar we kunnen vermoeidheid niet als excuus gebruiken. We kunnen geen excuses hebben, we moeten eerder denken aan wat we gaan doen om te geraken waar we willen geraken. Ik ben er van overtuigd dat zo’n down-periode goed kan zijn om te beseffen waar je voor staat en daar 10x sterker uit te komen. In the middle of difficulty lies opportunity – woorden van een van de meest wijze mensen ooit, Albert Einstein. Hij kan nog wel eens goed gelijk krijgen.

Na een dagje ‘relatieve’ rust gisteren, met briefings en een goede namiddag training, speelden we vandaag weer tegen Argentinië. Nog veel video-analyses, tactische sessies om alles weer wat op punt te zetten enz. Ook even een middagdutje en een telefoontje met thuis om mijn liefste papa een gelukkige verjaardag te wensen. Dan was het weer klaarstomen voor een topwedstrijd, ik blijf het even fantastisch vinden om dit soort wedstrijden te spelen. Vandaag waren we gebrand om beter te doen, een stap vooruit te zetten, niet bij de pakken te blijven neerzitten, een maximum aan energie erin te steken, no matter what. En dat deden we ook. Score was 6-2 uiteindelijk, maar de manier van spelen, was dag en nacht met de voorbije wedstrijden. We hebben er gestaan, gehockeyed en het spel gemaakt. We hebben de 2e natie in de wereld met momenten echt weggespeeld. Bon, toch wat teveel goals tegen gehad, wat ik echt balen vind. Weer een paar goals op PC, wat we nu echt moeten vermijden, er was een (zeer onterechte) stroke, en dan enkele fouten van niet snel genoeg reageren en efficiënt Argentijns spel. Daarnaast te noteren, onze 2 goals natuurlijk! We openden trouwens de score, en de tweede was eentje van mij voor mijn jarige papa. (geluk heb je dat ik op PC shot, paps )

Ziezo, na weer een hevige wedstrijd, met duizenden rondvliegende kevers en andere beesten n.b., een hoge dosis adrenaline en een goeie steak, is het stilletjes aan toch bedtijd (tis zelfs al heel laat). Maar momenteel vallen m’n oogjes nog niet dicht, vandaar dat jullie op een verhaaltje getracteerd worden. Nog even stretchen en relaxeren … en tot snel weer!

Hasta luego


PS: thanks for all the nice messages.

Eugenia: thanks, we don't like them either :-)

Béné: j'en ai pas des photos, mais check notre blog de l'equipe et t'en verra là - http://bnt-dames-a.skynetblogs.be/